معنی تب هجر - جستجوی لغت در جدول جو

تب هجر

لغت نامه دهخدا

تب بر

هر دارویی که تب را قطع کند یا تخفیف بدهد

فرهنگ فارسی عمید

تب گیر

(اَ تَ)

تب دار. مبتلا به تب. آنکه تب گیرد

لغت نامه دهخدا

تب آور

(اَ سَ)

مرخم تب آورنده. آنچه تب آورد. آنچه که موجب بروز بیماری تب گردد. رجوع به تب و دیگر ترکیب های آن شود

لغت نامه دهخدا

تب دار

(اَکْ یَ)

کسی که تب داشته باشد. (بهار عجم) (آنندراج). محموم. مبتلا به تب:
به رنج نیز نیاسوده ام ز خدمت تو
چو شمع در نظرت ایستاده ام تب دار.
شفیع اثر (از بهار عجم).
این تب عشق است نی آتش که بنشیند ز آب
من اگر بهتر شوم تب دار ماند بسترم.
ابوطالب کلیم (از بهار عجم).
رجوع به تب و دیگر ترکیبهای آن شود

لغت نامه دهخدا

تب رجع

(تَ بِ رَ)

تب راجعه. حمی الراجعه. حمای رجعی. حمای کرار. رجوع به تب راجعه شود

لغت نامه دهخدا

تب هجران

(تَ بِ هَِ)

تب هجر. سوز و گداز دوری. حرارت فراق. تبی که از هجران عارض شود:
از تب هجران تو ناخن کبود
پیش تو انگشت زنان کالامان.
خاقانی (دیوان چ عبدالرسولی ص 344).
رجوع به تب و ترکیبات آن شود

لغت نامه دهخدا